เว็ปบอร์ด > คุยกัน
ตำนานหนองหญ้าปล้อง การเดินทางแบบอารยะขัดขืนสู่ความฝันของ เดอะโอล์ดแมนไรเดอร์
NOKY:
เมื่อเดินทาง ระหว่างก็ย่อมมีเรื่องราว หลากหลายเรื่องราวในนั้นย่อมมีเรื่องที่ผู้คนกล่าวขาน เป็นตำนาน...สืบทอดต่อไป
เรื่องราว ของหมออัศวินผู้ยิ่งใหญ่ กับการพยศของม้าศึกคู่ใจ...
มันจะตื่นเต้นตรงไหนว้า มามะ คุณ (เมิง) ไม่โดนเข้ากับตัวเองไม่รู้หรอก
ปล. ยังไม่จบนะ โน๊ตไว้ก่อนว่า ด้วยจรรยาฯ อันสูงส่งของผู้อยู่ในเหตุการณ์จึงไม่มีการบันทึกภาพใดๆ
คงมีเหลือแต่ร่องรอยจารึก เรื่องเล่าปากต่อปาก ดังนั้น เรื่องต่อไปนี้จึง โม้ใส่ไข่ล้วนๆ โดยพื้นฐานแห่งข้อเท็จจริง และพยานหลักฐาน
ม้าศึกพยศ...
คนถึกเหล็กไหลไฟเบอร์...
ม้าบวกคน...
และร่องรอยเล็กๆ น้อยๆ พอเป็นเรื่องราว
NOKY:
สมัยนั้น (เมื่อวันก่อน) ยังไม่มีเทคโนโลยีการบันทึกใดๆ การเล่าปากต่อปากแบบเผาขน จึงเป็นวิธีที่นิยมใช้กัน
โดยประสบการณ์ตรงของเจ้าตัว เล่าเรื่อง เสริมด้วยการใส่ไข่เล็กน้อย ตามมาด้วยการบรรยายของผู้ที่ไม่เห็นเหตุการณ์
แต่อยากแจม ...
เรื่องราว ประหนึ่งอภินิหารจึงบังเกิด
ภาพบรรดาผู้เฒ่า กำลังบรรยายเรื่องราว...
หลักฐานวัตถุพยานเพื่อให้เรื่องราวสมจริงยิ่งขึ้น...
และการชี้ที่เกิดเหตุ ตัวต้นเหตุ
...ธรรมรู้โลกรู้ สปันรู้จักรวาลเห็น เป็นคำกล่าวที่ไม่เกินเลยแต่ประการใด สาธุชนทั้งหลายพึงสดับ
แล้วถ้าทั้งสองคนนี้รู้พร้อมกันหละ...
นรกสวรรค์เป็นพยานด้วยเต๊อะ เรื่องนี้รู้ไปถึงเซารอนและฮอทบิท แห่งมอร์ดอร์เป็นแน่แท้
NOKY:
เรื่องราวมันมีอยู่ว่า...
ในระหว่างทางรอนแรม ด้วยความยากลำบาก ฝ่าเปลวแดดแผดเผา ผจญอุปสรรคนานาประการ
ก็จอดซ่อมกันไป เติมน้ำมันกันไปเป็นปรกติของการเดินทาง
แต่...อย่างว่า จะให้มันเป็นการเดินทางที่ธรรมดาก็กระไรอยู่ แต่ละคนแม่ทัพนายกองจึงจัดเต็ม ห้อยของเครื่องใช้พะรุงตุงนัง อุปกรณ์ แก๊ตเจ็ตต่างๆ เพียบกระเป๋าข้าง กล่องหลัง เป้ ชุดแต่ง เสื้อเกราะ ฯลฯ
หมดเท่าไหร่ไม่ว่า ข้าขอจัดเต็ม อ้างเมียสั่งอย่าให้น้อยหน้าเพื่อนซะงั้น
อัศวินหนองหญ้าปล้องของเรา ก็หาได้น้อยหน้าไม่ เพียบระเบียบรัตน์ไปด้วย กระเป๋า กล่อง เต๊นท์มัดท้าย (เพื่อ???) ชุดจีพีเอสนำทาง โทรศัพท์ติดไว้ที่แฮนด์ หูฟังแฮนด์ฟรี ฯลฯ
แต่ โอ้วว, โน่, ไม่, อย่านะ ซื๊ดดด...อิคึ อิคึ อะไรจะเกิด มันก็เกิดครับท่านผู้อ่านทั้งหลาย....
... ขอกินข้าวเที่ยงก่อนนะ...
ภาพปลากรอบ จาก ผบ.จอร์ด ผู้อยู่ในเหตุการณ์
NOKY:
พี่ น้อง เพื่อนร่วมชะตากรรม everybody อย่านิ่งดูดาย
โฟสต์รูป ร่วมแจม ให้ลูกหลานดู
NOKY:
ต่อ...
ถึงใหนแระ อ้อ โอ้ววว เยสสส...
ขณะที่ขบวนขี่เพลินๆ ชิวๆ หมอของเราก็เสียบหูฟัง ฟังเพลงไปพลาง ชมนกชมไม้
ลืมไปว่าขี่มอไซด์ไม่ได้ขับเปอร์โยต์ โทรศัพท์ รึว่า จีพีเอสนี่แหละ ที่วางไว้บนแท่นยึด
ก็มีอันหลุดหลอน ร่วงหล่น ห้อยต่องแต่ง
ด้วยหน้าที่ ภาระรับผิดชอบอันสูงส่ง พ่อหมอเราก็ก้มลงคว้ามั๊บ...
จากนั้น...ปานว่าจะพลิกฟ้า คว้าดาวด้วยพลังฝ่ามือ หมัดแม่ชีบวชกล้วย
เจ้ามอไซด์ ซึ่งรอโอกาศพลาดอยู่แร้นนน มองเห็นจุดอ่อนโดนพลัน
....
QDfk;lk!@$#4!%$%...ไวปานสายฟ้าแลบ
....
....
หมอเทวดากดปุ่ม EJECT ดีดตัวออก
กลิ้งม้วนหน้าม้วนหลังด้วยท่า ฟลอร์เอ็กเซอร์ไซด์ ซัมเมอร์ซอล ราวดอฟ ม้วนหลัง หกสูง สี่เอี่ยว
สรุปว่า ทางไครทางมัน
เจ้ามอไซด์ หงายเงิบพลิกหัวเอาล้อชี้ฟ้า
เจ้าของ หลังจากพลิกม้วนอยู่ สองมิลลิวินาที ก็ยืนเกาหัว งงๆ ว่ามานเกิดไรขึ้น
คณะกรรมการฟันธง ยกนี้ เสมอกัน
เจ้ามอไซด์ เสียไฟหน้า และกล่องเก็บของ
หมอ เสียเสื้อเกราะ พร้อมได้รอยสักลายเซ็นที่สีข้างพองาม จารึกไว้คุยได้ยันหลานบวช
ที่เซ็งผุดๆ ตีอกชกหัวก็ ตาธรรมนี่แหละ ดันเก็บโทรศัพท์ที่ใช้ถ่ายวิดิโอพอดี้ พอดี พลาดช๊อตเด็ด
ไม่งั้นหล่ะเมิง กรูจะโหลดขึ้นยูทูป เรียกไลท์เป้นล้าน ปลดหนี้ปลดสินซะที
แถมช่วยก็ไม่ช่วย อ้างว่าหมอเจ็บและเจ้าตัวอยู่ในสเตตัสป่วยเป็นริดซี่ จาให้กรูจะช่วยได้ยางงาย
เห็นเลือดเป็นลม เห็นนมพุ่งใส่ ซะงั้น
บรรดาแก๊งค์ก็หยุดขบวน วิ่งหน้าตั้งไปดูรถกันทั้งกลุ่ม ว่าสภาพรถเป็นไงบ้าง...ฮ่วย
...
...
นี่แหละ ลูกหลานเหลนโหลนจงจำไว้ "เพื่อนแท้ เราจะไม่ทิ้งกัน" เป็นสัจจะของหมู่มหามิตรอีกตราบตราบนานเท่านาน ...
เรื่องราวที่เล่ามา ได้ยินได้ฟังมาอีกที ตามรูปแบบแห่งการสร้างตำนานอันยิ่งใหญ่
วานส่งรูปประกอบด้วยจักเป็นพระคุณยิ่ง นะขอรับ
มีหลังไมค์มาบอก ทุกความสำเร็จ มีเบื้องหน้าเบื้องหลัง ความลับดำมืด
งานนี้ ลุงหมุ เดอะแมคคานิคส์ เป็นผู้อยู่เบื้องหลังความดันทุรังในครั้งนี้
คอยตามล้างตามเช็ด รถทุพลภาพทุกคัน
แม้แต่ อีดำ 406 ยางแบน ก็ไม่รอดมือลุงหมู หยิบสูบโยกออกมาปั๊มแทบเป็นลม
เจ้าของรถก็ สวย เชิด เริ่ด หยิ่ง ถ่ายภาพ อัพ เตตัสกันไป...เย้ยย ไรว้า
โคมไฟทดแทนตะเกียงมหาปะลัยที่เดี้ยง ก็ค้นๆ คุ้ยๆ เอากับรถลุงหมู ท่อไอเสียตันก็ลุงหมู
มาหนึ่งคนเหมือนยกศูนย์ซ่อมมาด้วย คุ้มเจงๆ
ลุงหมู ฝากหลังมือกลับมาบอก
"...พวกเอ็งไม่มีเงินหารถดีๆ อย่างชาวบ้านเค้าไม่ได้รึไงฟระ เมิง ถาม กรูซักคำมั้ย..."
เมื่อถามกลับไปว่า แล้วทริปหน้าจะไปมั้ย?
คุณพี่แกก็พยักหน้า แล้วบอกว่า " ...หลวมตัวเสียซิงตามมาแล้วก็เลยตามเลยฟะ มันก็เสียวๆ ดี พูดแล้วขนลุกเกรียว"
ซะงั้น เกี่ยวมั้ยนั่น ไปใหนก็ได้ แต่ขอขับ 505 เท่านั้น
นำร่อง
[0] ดัชนีข้อความ
[#] หน้าถัดไป
[*] หน้าที่แล้ว
Go to full version