start-peugeot.com
เว็ปบอร์ด => คุยกัน => ข้อความที่เริ่มโดย: NOKY ที่ พฤษภาคม 06, 2014, 12:03:30 PM
-
จริงๆ ทริปนี้มาก่อนที่จะเดินทางไปเขมร แต่ไม่มีเวลาเขียนเพราะมาถึง กทม. วันถัดไปก็แรดไปเขมรต่อ
พอมีเวลาก็จะเขียนเรื่องราวเล่าขานให้เป้นตำนานสืบไป
อุบ๊ะ มันขนาดนั้นเลยเหรอนี่...
ผมชอบรถไฟ ตอนเด็ก หม่อมแม่ต้องพามาดินเน่อร์ที่สถานีรถไฟข้างบ้าน หรูมะ
เมนูโปรดคุณชายก็คือ Pork Grilled and Sai Oua Kab Muu with Sticky Rice
เอ่อ... ข้าวเหนียวหมูปิ้งกะไส้อั่วแคบหมูอะ
อาจจะดูไฮโซไปหน่อยก็ขออภัย ตามฐานะ อ่ะ แฮ่ แฮ่
เลยมีความทรงจำที่ดีกับรถไฟไทยมาตลอด ถ้ามีโอกาสและเวลาจะใช้บริการรถไฟโดยไม่ลังเลแม้แต่น้อย
มันช้า เสียงดัง ฝุ่นตลบ สับสน อลหม่าน มันก็เป็นอย่างนี้มาช้านานแระ จะไปอะไรทำไมนักหนา
ไม่ต้องผ่านเครื่องสแกน ไม่ต้องมีบอร์ดดิ้งพาสให้วุ่นวาย ไม่ต้องรัดเข็มขัด
ออกบินไปแล้ว ไปใหนก็ไม่รู้ ป่านนี้ยังหาไม่เจออีกตะหาก...
มาถึงรถไฟปุ๊ป เก็บของเข้าที่เดินไปตู้เสบียง สั่งเบียร์ปั๊บ เมาเลย...
เมาได้ที่ กลับมานอนมีคนปูที่นอนให้เรียบร้อย ตื่นเช้ามา ข้าวต้มเสิร์ฟถึงที่นอน...ฟิน
ถ้าไปกะแควนหล่ะก็...แฮ่ แฮ่ ขอแนะนำ...แล้วจะไม่ลืม ณ ราตรีหนึ่งที่ยังฝังใจ เชียงรายฟ้าเหลือง...เย้ยม่ายช่าย
พอแระ เดี๋ยวติดเรท อยากรู้ หลังไมค์ละกัน
-
โม้มานาน เข้าเรื่องกันเถอะ
ขบวนนี้อยากลองมานานแระ รถเร็ว 102 จาก เชียงใหม่ ไป กรุงเทพ ออกจากเชียงใหม่ ตีห้าครึ่ง ถึง กรุงเทพ...มีหลังสามทุ่มแน่นอน
สนนราคาชั้นสองพัดลมเบาะหนานุ่ม 391 บาท
จะถูกไปไหนเนี่ยะ คิดไป กิโลเมตรละ ไม่ภึง ห้าสิบสตางค์
ยัง...ในขบวนเดียวกัน มีถูกกว่านี้อีก ชั้นสาม 231 บาท พัดลม เบาะไม้มะฮอกกากีบุด้วยหนังควายเผือกสีเทาเมทาลิค...
แต่ว่าไม่ระบุที่นั่ง เผลอเมื่อไหร่ โดนยึด อันนี้ต้องไปกันหลายๆ คน
เวลามีถมไป ตื่นเช้าหน่อยก็ได้วะ (เช้าค่อดๆ) ว่าแล้วก็จัดแจงซื้อตั๋ว พร้อมกับจอดน้องเขียว 205 ไว้ที่บ้านเชียงใหม่
หลังจากตลุยแม่สอดจนเพลาแทบหลุด...ไปอู่ ช่างเง็กบอก เพ่เอามือหรือตรีนขับเนี่ยะ มันมาถึงนี่ได้ก็บุญโขแระ...เอาน่า...ซ่อมๆ ไปเหอะ
เข้าเรื่อง
พอตีสี่ครึ่งก็ตื่น เพราะไม่เคยต้องตื่นเช้าขนาดนี้ ของเตรียมไว้ตั้งแต่เมื่อคืนแระ
พี่เขยพาไปส่งสถานีรถไฟเชียงใหม่ พร้อมขี้หูขี้ตา ด่าในใจ เมิงช่างวุ่นวายดีแม้น่อ...
ถึงเช้าไปรึเปล่าวะ จัด กาแฟไข่ลวกริมทางก่อนละกัน ขำๆ ยี่สิบบาท
รอเวลา รถไฟออก...ทั้งตู้มีอยู่สามคน เออดีแฮะ
-
ถึงเวลารถออก...นิ่ง...นิ่ง อ้าว ไงหล่ะ ...
เลยไปเกือบหกโมง นายสถานีตีระฆัง เป้งๆ เคลื่อนขบวน...อะเคร้ ยังเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนแปลง
นี่ขนาดออกเดินทางยังเลท เรื่องไปถึงปลายทางตรงเวลาน่ะรึ อยากหัวเราะเป็นภาษาสันสฤต...ฝันไปเถอะ
พอได้ทำความเร็วไต่ระดับเพดานรางได้ที่ ทีนี้ก็ฮ่อแน่บบบ แปดสิบ กม. ต่อชั่วโมง ไครจะมาสู้รถไฟ คิดจะขวางทางรึ?
สิบแปดล้อยังปลิว กลัวที่ไหนอ่า...นี่แหละ จุดแข็งของรถไฟ ขำๆ
ขบวนรถเร็วข้อดีคือ มีอาหารการกินตลอดทาง เปลี่ยนไปตามแต่ละจังหวัด ราคาก็ สิบบาท ยี่สิบบาท
เอ่ยมาเถอะ อยากกินอะไร ผัดไท ข้าวผัด ซาละเปา ขนมจีบ หวานเย็น เหล้า เบียร์ กับแกล้ม น้ำแข็ง กาแฟ...สารพัด ไม่ต้องกลัวจะอดตาย
ทุกสถานีที่จอด แม่ค้าจะขึ้นมานำเสนอรายการอาหาร ถึงเก้าอี้ที่ท่านนั่งเลยทีเดียว
ณ จุดๆ นี้
-
อย่าหยุด ต่อๆๆๆ
-
สายๆ หน่อยแม่ค้าก็มาแบกอาหารเช้า ไก่ทอด ไส้อั่ว หมูปิ้ง ฯลฯ
กำลังถ่ายรูปอยู่อย่างเมามัน...ก็เห็นหลวงพ่อนั่งบรรทมอยู่ข้างหลัง กำลังเลือกอาหารเบรคฟาส
เลยเสนอตัวเป็นพุทธมาเกะกะ ถวายอาหารเช้าเสียเลย ไม่ได้ทำบุญ เข้าวัดเข้าวามาก็นานโข จัดสักทีก็ดีเหมือนกัน
พอผ่านพิธีกรรมถวายอาหาร รับศีลรับพรกันไป อ้าว!!! ชิกหายแระ ลืมน้ำ ติดคอขี้นมา กรูซวยแน่
พอดี ผู้โดยสารข้างๆ น่าจะเป็นงานกว่าผม เดินไปซื้อน้ำขวดมาถวาย รอดตัวไปกรู
สักพัก พระก็ทานเสร็จ ก็เรียกผมเข้าไป โยมๆ เอาไปฉันต่อได้
"..." เอ๊ะยังไงหว่า
แถมด้วย พร้อมกับเสกคาถากำกับ พอจับความได้ว่า...โอมมม อันว่า ป.ปลานั้นหายาก ต้องลำบากไปเซเว่น...สาธุ..
" โยมจะไปไหนรึ? "
" เอ่อ อาตมาจะไปกรุงเทพครับ"
" เดินทางปลอดภัยนะโยม "
" ครับท่าน เจริญพร สาธุ..."
!!! กับพระกับเจ้าก็ไม่เว้น วอนซะแร้ววกรู เอาน่า คนมันห่างวัดห่างวา...
-
ช่วงนี้ก็นั่งชมวิวไปพลางๆ
สักพักก็สถานีลำพูน
ผ่านสะพาน ทาชมพู แต่ ทาสีขาว เพื่อ???
ข้างๆ เป็นสนามกอล์ฟ มีหลุมนึง ต้องตีข้ามอุปสรรค คือรถไฟ แต่ถ้าตีโดนหัวคนขับรถไฟ ปรับสิบล้าน!!!
ผ่านสถานีขุนตาล สวนกับขบวนด่วนนครพิงค์ที่นี่ ขบวนนี้แหละ สุดยอดอีโรติค เลิฟเทรน แอร์ทั้งคันเย็นฉ่ำ
แต่ เชอะ ไม่มีอาหารเร่ขายแบบนี้ เว้ยเฮ้ย หน่อม
แล้วก็ลอดถ้ำขุนตาล ที่ไม่รู้เมื่อไหร่มันจะถล่ม ก็มันหมดอายุการใช้งานไปนานแล้วอ่ะนะ
พี่ไทยนี่แหละ สุดยอดการดูแลรักษา อยู่บำรุง ...อย่าไปยุ่งกะเค้าาา
-
กินข้าวก่อนนะ เดี๋ยวค่อยมาต่อ
-
แวะจอดนอนอีกแระ
-
และแล้ว เก้าโมงกว่าๆ ก็มาถึง สถานีนครลำปางตราไก่ คนละค่ายกับ อังกฤษตรางู
ไวเหมือนโกหก ถ้าขับรถยนต์มาจากเชียงใหม่ จะใช้เวลาไม่เกินหนึ่งชั่วโมง
ถ้ารถไฟ ก้อจัดเข้าไป สามชั้่วโมงอย่างต่ำ สุดคุ้มครับท่ายผู้ชม
ผู้คนขึ้นหรอมแหรม ส่วนใหญ่ไปนั่งชั้นสาม
แม่ค้าหอบกล้วยไม้ลงมาขาย ผมแอบเห็นว่า นางเอามาจากลำพูนอ่า ไม่ไช่ของป่าที่ใหน
จะบอกคนซื้อ ก็เดี๋ยวจะโดย กล้วย ตามมาด้วยไม้หน้าสาม อยู่เฉยๆดีกว่า
-
รถไฟไทย เป็นหนึ่งในสิ่งมหัศจรรย์ของไทย ที่ฝรั่งต้องนั่งให้ได้ครั้งหนึ่งก่อนตาย
นอกจากนี้ก็มี ปาย ที่ต้องไปพี้ ให้ได้สักหนึ่งหน
และฟูลมูนเกาะพงันที่ต้อง ไปเมาทั้งคืนอ๊วกแตกอ๊วกแตนริมหาด
มันเก่าเก็บ คลาสสิค ย้อนยุค พี่เค้ายังใช้ ธงเขียว ธงแดงอยู่เลยอะ
ลองนึกดูว่าถ้านั่ง บีทีเอสแล้วมีคนมาโบกธงให้รถจอด
แถมยังไม่พอ โยนห่วงเข้าเสา...อีกตะหาก คงฮาน่าดู
มันเป็นเช่นนี้มาตั้งแต่ผมจำความได้ และก็ยังอยู่จนปัจจุบัน
ยังดีหน่อยที่ยกเลิก โทรเลขใช้วิทยุสื่อสารแทน ไม่งั้นได้ถอดรหัสมอสกันวุ่นวาย
คุณรู้รึเปล่าว่าเค้าวางสายไฟเบอร์ออฟติคสื่อสารข้างรางรถไฟทั้วประเทศ
เหลือช่องสัญญาณพอให้คนไทยใช้ไปได้อีกร้อยปี
-
พอออกจากลำปาง...หลวงพ่อก็สะกิดเรียก...
พระ "โยม โยม มานี่จิ"
พระ "อาตมามีของจะให้...เอ้านี่"
ผม "...ไร คับ?"
พระ "เอาน่า...อย่าถาม เดี๋ยวเสกคาถากำกับก่อน..."
...แล้วสอนว่าอย่าไว้ใจมนุษย์
มันแสนสุดลึกล้ำเหลือกำหนด
ถึงเถาวัลย์พันเกี่ยวที่เลี้ยวลด
ไม่เคี้ยวคดเหมือนหนึ่งในน้ำใจคน...เย้ย นี่มันพระอภัยมณี...
ฯลฯ
" โยมห้ามเปิดระหว่างทางหล่ะ.." เย้ยม่ายช่าย จันทโครพ
พระ "ในฐานะที่โยมเป็นคนดีมีน้ำใจ เอ้าเอาไป ลูกแก้ววิเศษษษษ..."
พระ "โยมหาให้ครบเจ็ดลูกแล้วค่อยไปปราบมารที่เมืองหลวงนะ...!!!"
ผม "ครับท่าน อาตมาขอรับไว้ เจริญพร..."
นี่มันดรากอนบอลนี่หว่า...ซุน คิดในใจ...
รึว่า พระท่านนี้เป็น เทพเจ้ามังกรปลอมตัวมา!!!
"อาาา ลูกแก้ววิเศษ จงบอกข้าเถิดไครหล่อเริดในปัฐพี..."
เลอะเทอะไปกันใหญ่แระ...นั่งรถไฟนานๆ มันฟุ้งซ่าน
-
พักก่อนนะ คอแห้ง อยากกินเบียร์...
-
มาปูเสื่อรอครับ
อากาศร้อนๆแบบนี้จะดื่มเบียร์ให้อร่อยต้องมี pg ครับท่าน
-
อาว รถไฟจอดพักเข้าห้องน้ำอีกแล้วหรือครับ พักเครื่องนานจัง
-
ถัดจากลำปางก็มุ่งหน้า เด่นชัย ศิลาอาส๋น อุตรดิตถ์
ช่วงนี้ผ่านแก่งหลวง ที่ตกรางกันเป็นประจำ เค้าเลยย้ายรางใหม่ให้มันตรงขึ้น
เปลี่ยนไม้หมอนใหม่เป็นปูนหมอน ปรับแต่งโน่น นี่นั่น
ช่วงนี้วิวสวยมาก ซึ่งถ้าเรามาจากกรุงเทพฯจะไม่ทันได้เห็นเพราะยังมืดอยู่
ของกินก็เพียบ เลือกกันได้ตามอัธยาศัย ขนมจีบ ซาละเปา ผัดไทย ก๋วยเตี๋ยว กินกันให้อืดไปข้างหนึ่ง
สนนราคาก้ไม่เกิน ยี่สิบบาทครับ
ที่ลำปางมีไอ้หนูคนนี้ขึ้นมากะพ่อ
ถามว่าไว้ผมทรงไรเนี่ยะ
พี่แกตอบอย่างภาคภูมิใจว่า
"ทรงกวนตรีนคับเพ่" มันน่าจัดให้ซักดอก ชอบนัก เด็ก ลตรี และคนชราเนี่ยะ
...ปั๊ดเหนี่ยว
-
ก๊ากๆๆๆๆ ลุงวิจัยโดนๆไป1ดอก
-
ฝนตกแรงเกิ้น ว่าจะไปเต๊นซักหน่อย นอนดีกั่ว
-
สถานี เด่นชัย ศิลาอาส์น
ตรงนี้ในอนาคต (ถ้ามี) จะเป็นชุมทางไปยังลาว จีน เรื่อยไปจนถึงธิเบตโน่น
ช่วงนี้เลี้อยผ่านหุบเหว ลอดอุโมงค์ ขึ้นดอย ลงดอย ถ้าฤดูปลายฝนต้นหนาว จะสวยมาก
ไอ้เด็กนี่ไม่เลิก เล่นกะพระอาจารย์กรู เดี๋ยวเมิงโดน ดราก้อนบอล
อ้าวนี่เด๊กโผล่มาจากใหนอีกหล่ะ??
กรุต้องการหญิงงง
-
สถานี ศิลาอาสน์ คนขึ้นตรึมเพราะเป็นชุมทางใหญ่
ไดโนเสาร์??? เกี่ยวไรว้า
พนักงานขับรถจอดอาบน้ำที่นี่ ระหว่างเติมน้ำมัน
อากาศเริ่มร้อน อย่าจอดนานเพ่
-
บ้านดารา (คนใหน?) หรูขนาดมีสถานีรถไฟส่วนตัว มันจะมากไปละ เดี๋ยวดราม่าซะเลย
ระเบิดมันเกี่ยวอะไรด้วยว้า???
มีการโชว์ ซิมูเลเตอร์ให้ดูว่า รถไฟตกรางจะเป็นยังงี้นะเธอวฺ์
-
ขบวนสปริ้นเตอร์ ขาใหญ่ที่ทุกขบวนต้องหลบให้ คันที่ป๋าธรรมโปรดปราน
อุปกรณ์สลับราง เพ่เอาไปทิ้งไกลๆ หน่อยได้มั้ยอ่า โชว์อยู่ได้ เสียวเว้ย
หัวรถจักรคันใหนที่เลิกใช้แล้วเค้าจะย่อส่วน แล้วสต๊าฟไว้ให้ดูต่างหน้า
-
สถานีอะไรลืมไปแระ
ในที่สุดก็มีหญิง ถ่ายได้แค่นี้แหละ เดี๋ยวเค้ารู้ว่าโรคจิต
-
ช่วงผ่าน บึงบอระเพ็ด น้ำแห้ง
ถ้ามาตอนน้ำท่วมจะเร้าใจมาก เหมือนลอยอยู่กลางบึง
ถ้าล่ม ก้จะดังแบบเรือเกาหลีไต้
ผู้โดนสารรอขบวนถัดไป ถ้าขึ้นคันนี้พี่เค้าคงไม่นอนเอ้อระเหยลอยชายขนาดนี้มั้ง
ท่านอนพี่เค้าเป๊ะมาก ปางไถญาติ
-
หมดแระ บังเอิญลืมเอาถ่านสำรองมา และก็มืด+ร้อน หมดอารมณ์ถ่าย
ถัดไปก็ ลพบุรี อ่างทอง ชัยนาท อยุธยา ช่วงนี้เป็นสองเลนแระ ขับเร็วได้สักพักก็ค่อยๆคลานเพราะกำลังทำทางใหม่
เข้าสู่รังสิต จากนั้นก็ ดอนเมือง หลักสี่ บางเขน แล้วผมก็ลงที่นี่ ถึงก็ประมาณสี่ทุ่มเศษๆ
แนะนำเทคนิคการนั่งรถไฟอย่างหนึ่ง คือ อย่าไปลงหัวลำโพงถ้าไม่จำเป็น เสียเวลามากมาย ติดไฟแดง ฯลฯ
ลงหัวลำโพงผู้คนสิบแปดแสนล้าน เดินก็ไกล รถแท็กซี่ก็น้อย ยกเว้นอยู่แถวละแวกนั้น
ลงสามเสน แท๊กซี่รออยู่ข้างบันได ขึ้นทางด่วนโลด
ลงสถานีบางซื่อ นั่ง รถไฟไต้ดินต่อ ไปไหนก็ได้ เผลดๆ ถึงบ้าน รถไฟยังไม่ถึงหัวลำโพง
สิ่งที่มีประโยชน์มากในการนั่งรถไฟแบบโอเพ่นแอร์ เปิดประทุนคือ กระดาษทิชชู่แบบเปียก เอาไว้เช็ดหน้า
เพราะคุณจะได้สัมผัสทุกอณูอากาศ ฝุ่นตลบ รับรองถึงบ้าน สิวขึ้น
ผ้าเย็นมีขาย กาแฟ หวานเย็น เฉาก้วย รวมมิตร มีให้ทานตลอด
เหล้า เบียร์ กับแกล้ม น้ำแข็ง เสิร์ฟถึงที่ ไม่ต้องไปนั่งรถเสบียงถ้าขี้เกียจ แต่นั่งรถเสบียงก็จะได้บรรยากาศไปอีกแบบ
ได้เจอเพื่อนกินมากมาย เพื่อนตายไม่ต้อง มีเยอะแระ...
งานนี้ ค่ารถไฟ 391+ค่ากินสารพัดอย่าง 100+ถวายเบรคฟาสต์พระอาจารย์เทพมังกร 80+ค่าแท๊กซี่กลับบ้านอีก 60 บาท
เดี๋ยวกลับไปเอารถเขียวน้อยที่เชียงใหม่ กำลังคิดอยู่ว่าจะนั่งอะไรไปดี
ขบวนรถธรรมดาหวานเย็นก็น่าสนใจ ถึงนครสวรรค์ 85 บาท
อุต๊ะ...จะถึงกี่โมงวะนั่น
อ้อ รูปส่งท้าย
กาแฟเย็นพร้อมผัดไทเด่นชัย อร่อยดีถ้าทานที่เด่นชัยนะ ร้อนๆ และ ที่นั่งชั้นสามสุดหรูจากกระทู้แรก
จบแระ ขอขอบคุณที่ติดตูดและติดตาม
-
เก็บตกส่งท้าย
ผมชอบพัดลมรถไฟ เวลามันหมุนจะมีประกายไฟแว๊บๆ ตรงมอเตอร์ข้างใน เร้าใจดีอ่า
-
1 ภาษาอังกฤษแบบ รฟท.
2 ขนาดนกยาง มันยังแบ่งพวกกันอยู่เลยนิ
3 ระฆังใจ เงาแว่บ นี่ถ้าหาย รถออกสถานีไม่ได้นะเออ
-
รอชมทริปขาขึ้นมารับเขียวน้อยครับ
-
เพิ่งเห็นว่าป๋าแกพิมพ์ผิด ขบวน102มันมะใช่ expressเด้ มันเป็นRapidนะป๋า ป๋าต้องไปแก้ตัวโดยการไปขึ้นใหม่แล้วล่ะ อุอุอุ
-
คิดถึงจัง รถไฟ0บ.