start-peugeot.com
เว็ปบอร์ด => ไร้สาระ => ข้อความที่เริ่มโดย: NOKY ที่ เมษายน 14, 2010, 11:20:56 AM
-
ภาพกำลังทะยอยมานะ พวกเธอว์
เริ่มต้นด้วย พา_นอ_รามา จากกล้องมือสอง...
-
โครงการทัวร์ทะเลใต้ เพื่อโลมาผู้ยากไร้และอาหารกลางคืนแก่แรดน้อยผู้ด้อยโอกาส
ก่อนอื่นขอแนะนำ หัวโปก เย้ยหัวโจก...ผู้จัดการโครงการ ตัวต้นเรื่อง คนก่อหวอด ฯลฯ
นายหัวจิ๊บ หรือ โกจิ๊บ ณ ขนอมซิตี้ ผู้เอื้อเฟื้อปลาโลมาและสถานที่
-
สถานที่พัก เรืองศรี (เห็ดแม่มงงง!@#$%) รีสอร์ทใหม่เอี่ยม ก่อสร้างด้วยปูนตราแรด เสร็จก่อนมาถึงหนึ่งวัน ริมทะเล สวย ใส มีโลมา อวบ อึ๋ม วนเวียนไปมา...
-
ให้ไวเลยพี่นก รอชมอยู่...... หรือจะไปดูตัวเป็นๆที่ต๊าดเลยเหล้า
-
เอ้าต่อกันได้แระ...
-
แหล่วววๆๆๆๆ....ไมไม่บอกเล่าว่าที่พักจะเป็นเยี่ยงนี้ ป๊าดดดดโธ่วววเสียดาย
(มันไม่ไปแล้วมาแนวนี้ทุกที... ;D) ตอนนี้อยู่อุบลฯจ้ะ
-
แหล่วววๆๆๆๆ....ไมไม่บอกเล่าว่าที่พักจะเป็นเยี่ยงนี้ ป๊าดดดดโธ่วววเสียดาย
(มันไม่ไปแล้วมาแนวนี้ทุกที... ;D) ตอนนี้อยู่อุบลฯจ้ะ
หมั่นไส้ ทำมาเป็นพูด เอาเป็นว่าให้ดูภาพเล่นๆ ดีกว่า
-
จ๊าก ใส่รูปไม่ได้ เซ็ง เดี๋ยวพรุ่งนี้มาใหม่นะ
-
ภาำพประเภทตัดต่อพันธุกรรม ไม่ต้องลงนะจะ
-
มันเป็นวันที่สดใสของตอนเย็นวันศุกร์ที่9เมษา53ที่เหล่าฝูงแรดจะเริ่มขบวนมุ่งหน้าลงใต้
สมาชิกบางส่วนได้ดั้นด้นเดินทางจากเมกามาสู่เมืองไทยเพื่อหวังเพียงอากาศอบอุ่นของทางใต้ของประเทศไทย
เอ๊ะแล้วรูปนี้มันเกี่ยวไรกัน แค่อยากจะบอกว่า ผู้ชายดีๆหายาก.....
-
ก่อนออกรถได้มีสื่อมวลชนทั้งไทยและเทศได้มาทำข่าวการลงใต้ครั้งนี้อย่างคับคั่ง
โดยมีโอ๊ค พานทองเก๊ะ มาร่วมปล่อยขบวนและร่วมสมทบทุนเป็นกองทุนฉุกเฉินระหว่างเดินทางด้วย โดยการ จ่ายเงินสนับสนุนทริปนี้ แต่ได้ยึด406D8ไปเป็นประกัน
-
จากนั้นก็มีพี่ต้อม ข้าวเหนียว มาร่วมเป็นพิธีปล่อยขบวนแรดลงใต้
-
มีการเอาสัญลักษณ์บ่งบอกถึงความเป็นแรดมาติดที่ข้างรถเพื่อให้รถข้างหน้าเปิดทางให้
-
ก่อนออกจากกรุงเทพหากไม่มีแอลกอฮอลล์ก็เกรงว่าจะผิดคอนเซ็ป ใครใคร่ดื่ม ก็ดื่มไป ใครใคร่ขับก็ขับไป งานนี้คนขับเมา ผู้โดยสารหลับ....
-
เวลานัดกับขบวนแรดถ้าอยากจะเดินทางตอน6โมงเย็น ต้องนัดตั้งแต่เที่ยง
เมื่อเวลาผ่านไปก็รวบรวมสมาชิกครบ 16คน ดังนั้นทริปนี้จึงออกเดินทางกันตอนสองทุ่ม....ฮ่วย.....
มีการแบ่งสายการเดินทางเป็น3ทีม กับรถ3คัน
ทีมแรกนำทีมโดยอ.Nokky กับอีวา เดินทางมุ่งหน้าเข้าวงแหวน มีการtestระบบน้ำมันเบื่องต้นว่าเกย์น้ำมันใช้ได้มั๊ย (อันนี้ขอสงวนภาพไว้ เพราะมันเป็นข้อมูลทางเทคนิค ไม่สามารถเผยแพร่ได้)
-
งานนี้ มีทั้งแรด มีทั้งลิงแจ๋นแหล๋น (เพิ่งจบมาจาก กระแดะแจะไฮสคูล)
-
ทีมที่สองคือพี่หาญกับพวกอีก4คน และทีมที่สามที่มีR-Teeเป็นผู้นำกับสมาชิกอีก4ก็เดินทางมุ่งหน้าสู่พระรามสอง โดยทิ้งทีมที่หนึ่งไว้testน้ำมันอยู่เบื้องหลัง
แต่ในไม่ช้าไม่นานทั้ง3ทีมก็ได้มารวมตัวกันที่ปั๊มน้ำมันแถวสมุทรสงคราม จากนั้นขบวนแรดก็ได้เคลื่นขบวนลงใต้อย่างเป็นระเบียบ มีมารยาท ไม่ปาดหน้า ไม่ขับรถเร็ว และพร้อมเพรียงกัน ช่วยเหลือกันตลอดทาง แบ่งปันกันเรื่อยมา กินกันตามมีตามเกิด ตามสโลแกนที่ว่า ขับรถถูกกฏ ช่วยลดค่านายหัว และเมาไม่จับ
-
ขอไปล้างรถก่อนนะ เดี๋ยวมาต่อ
-
ผ่านหนึ่งคืนอันหฤโหดของสภาพถนนและเพื่อนร่วมทางในที่สุดฟ้าก็สางที่สุราษฎร์ จังหวัดบ้านเกิดของป๋ายศ (รองนายหัว หรือ ป๋ายศในรถ) ที่โดยสารมากับพี่หาญ
แต่ทว่า ป๋าแกก็ลืมทางเข้าบ้านซะงั้น ขอตามไปรื้อฟื้นความจำที่ขนอมก่อน.....อุอุ
เจ็ดโมงเช้าไม่ขาดไม่เกิน กองกำลังที่เดินด้วยแก็สก็ได้ทีสูดดมแก็สกันให้เพียงพอก่อนเดินทางต่อ
-
หนึ่งคืนผ่านไปแต่ละคนก็ยังคงหล่อสวยกันได้ตามมีตามเกิด
-
ปะ ไปกันต่อ นำขบวนโดย ดอ.1 ออ...ขอขยายเพื่อความเข้าใจนิดนึงนะครับ คือการเดินทางครั้งนี้เรามีการซื่อสารกันโดยใช้วิทยุสื่อสาร ดังนั้นก็ต้องมีชื่อเรียกเฉพาะรถแต่ละคันนะครับ
คันแรกก็คืออีวา ผมจะเรียกชื่อว่า dolphin.1 (ดอฟิ่น.1)หรือจะเรียกย่อๆว่าดอ.1แล้วกันนะครับ ส่วน ดอ.2คือ405น้องแดง และดอ.3ก็คือ 306แดงสตอนั่นเองครับ
อีก70กว่ากิโลจากสุราษฏร์ก็จะเข้าสู่ขนอม
-
ใช้เวลาไม่นานก็มาถึงทางเข้าอ.ขนอม ได้จอดถ่ายรูปกันเป็นพิธี ระหว่างทางได้ผ่านโรงเรียนเก่าสมาชิกในทีมคนหนึ่ง คือเดฟคนสวย หรือเหม่งศักดิ์ หรือนังมารร้าย หรือนังแจ๋นแหล๋น โรงเรียนเค้าชื่อ.....กระแดะแจะ......
-
มาครั้งนี้คุ้มครับ แค่ปากทางเข้าอ.ขนอมเราก็เจอโลมาสีชมพูแล้ว ลองดูด้านหน้าดอ.3ดูดิ
-
จากปากทางเข้าอ.ขนอมอีก17กม.ก็จะถึงตัวเมืองขนอม สัญลักษณ์ของตัวเมืองขนอมมีหลายอย่าง อาทิ โลมาสีชมพู บ่อน้ำจืดกลางทะเล คนหน้าตาดี และ308
และแล้ว8โมงเช้าก็ถึงที่พักริมหาดแขวงเภา(ท่าเรือไปเกาะสมุยเฟอร์รี่ไลน์เก่า อยู่ห่างจากตัวเมืองขนอมประมาณ10กม.)โดยสวัสดิภาพทั้งดอ1 ดอ2 และดอ3
อันนี้ต้องขอให้กล้องพี่หาญ กล้องป๋าพี และกล้องมือ2มาแจมต่อ เพราะกล้องมือ1ถ่ายไว้แค่นี้ เอาเป็นว่าเดี๋ยวคนหน้าตาดีจะเสริมให้เป็นระยะๆแล้วกันครับ
-
ด้วยชีวิตที่ขาดกล้อง เหมือนประหนึ่งลูกกะตาหายไปข้างหนึ่ง จอมยุทธไร้กระบี่ ก็เหมือนขอทานไร้ขัน ขนอมไร้ปลาโลมา ปลาร้าไร้หนอน...ฯลฯ จึงต้องดั้นด้นเสาะหากล้องมือสองมาแก้ขัดไปพลางๆ....ทนๆ ดูภาพเอาหน่อยก็แล้วกัน
ตกเย็นก็ได้เวลา ร่ำสุราริมหาด
พร้อมระบำรอบเตาไฟประกอบการทำอาหาร
-
พอได้ที่ก็นอนชมดาว ระลึกความหลังครั้งเยาว์วัย มีหมาเป็นเพื่อน (ดีกว่ามีเพื่อนหมาๆ) แล้วน้ำก็ใหลออกตา...
แต่ก็ไม่มีใครสนใจ....
-
ก็ไม่เคยคิดเหมือนกันว่าทะเลขนอมจะมีสภาพเป็นเช่นนี้
ไร้ซึ่งร่มชายหาด ขาดแม่ค้าส้มตำ ผู้คนหะหรอมหะแหร่ม
ชาดหาดขาว ทอดยาวสุดสายตา จนขี้เกียจเดิน
ที่พักก็ช่างกระไรอยู่มันซะติดหาด เดินสามก้าวก็ถึง ไม่ได้ออกแรง
ขยะตามหาดก็ไม่มีให้เตะเล่น เซง...
-
กับวันสบายๆ ตามสไตล์แรดๆ อีลุ่ยฉุยแฉก ฆ่าเวลาให้ตายเป็นเบือ
อันนี้เป็นคอลเล็คชั่น นิดส์ซี่ ศิษย์โอสถฯ
-
หมู่ผองเพื่อนประจำถิ่น หมาโลมา
-
เรามาเดินเล่นชายหาดกันดีกว่า
-
อีกๆๆๆๆ
-
แล้วก็เดินไปหมู่บ้าน สะพานเทียบเรือ...
-
ที่พักแรดไกลๆ
อยากอยู่มันซักเดือน บรรยากาศช่างชวนให้เรื่อยๆเปื่อยๆ นั่งๆนอนๆ
-
นั่งๆ นอนๆ รอปลาโลมา...
-
แล้วโลมาฝูงแรกก็มาเกยหาด...
ดำผุดดำว่ายสักพักก็จากไป
ผู้คนมายืนดูกันด้วยความตื่นเต้ล วิพากษ์วิจารณ์กันต่างๆนาๆ
-
และแล้วอาหารก็มา ได้เวลากินอีกแระ...
กับข้าวก็พื้นๆ กินกันไปตามมีตามเกิด แกนๆ ขำๆ
-
พี่หมูน้อยแวะมาทักทาย พร้อมกับ อาหารและไวน์ สุดอร่อย ขอขอบคุณมา ณ โอกาสนี้
-
พักสายตาด้วยประมวลภาพแรด...
เริ่มด้วย
หนุ่มกล้า จีเอ็มโอ ผกค.กลับใจ
นังแจ๋นแหล๋น กระแดะแจะ และทายาท
-
ไม่มีไรทำ ก็จัดทัวร์รอบขนอมกัน ไปดูกันดีกว่ากับ อันซีนขนอม
จุดแรก โรงไฟฟ้าขนอม ตัวการทำให้ไฟตกตลอดคืน
-
ใครจะไปเชื่อว่า ที่ขนอมมี 308!!! แม่จ้าวโว้ย
-
เวลานัดกับขบวนแรดถ้าอยากจะเดินทางตอน6โมงเย็น ต้องนัดตั้งแต่เที่ยง
เมื่อเวลาผ่านไปก็รวบรวมสมาชิกครบ 16คน ดังนั้นทริปนี้จึงออกเดินทางกันตอนสองทุ่ม....ฮ่วย.....
มีการแบ่งสายการเดินทางเป็น3ทีม กับรถ3คัน
ทีมแรกนำทีมโดยอ.Nokky กับอีวา เดินทางมุ่งหน้าเข้าวงแหวน มีการtestระบบน้ำมันเบื่องต้นว่าเกย์น้ำมันใช้ได้มั๊ย (อันนี้ขอสงวนภาพไว้ เพราะมันเป็นข้อมูลทางเทคนิค ไม่สามารถเผยแพร่ได้)
ก็ไม่อยากจะทำการแฉอะไร เรื่องนี้เพราะว่า adventure กันตั้งแต่เริ่มออกเดินทาง ด้วยความป๋าของเจ้าของเต้นท์สตาร์ทปล่อยให้ผู้ร่วมทีมใช้รถ Eva กับน้ำมันทีมีเพียง อุ๊บสสส ไม่รู้จะเรียกว่าเป็นหน่วยอะไรดี แค่เริ่มเดินทางเลี้ยวเข้าถนนศรีนครินทร์ ก็ๆๆๆ จอดซะแระ ต้องให้ลูกน้องไปล่าหาน้ำมันมาเติมเพื่อให้เดินทางให้ถึงปั้มที่อยู่แค่เอื้อม บนรถหาสลดไม่ ก็มาวกันไป (adventure ลำดับถัดไปมาติดตามกันจะค่อยๆเม้าท์ ถ้ามีโอกาส อิอิ คือ ไม่ค่อยรู้เรื่องชาวบ้านเร้ยยย )
ก่อนออกเดินทางก็มีเรือ่งแบบว่าไม่คาดคิดคือว่าคู่พี่พงศ์กะน้องก้อนนั้น ไม่ยอมใส่เสื้อสีที่เตรียมไว้ให้ น้องก้อยแย่งเสื้อเดฟ พอเดมาถึงก็บอกว่าให้ถอดเร้ยยย ส่วนพี่พงศ์ก็แย่งเสื้อพี่ยศ นิดส์มาถึงก็ให้ถอดเร้ยย ทำการไหว้วอนก็ไร้ซึ่งการเห็นใจ ตอนที่จะไปซื้อเราก็เสี่ยงว่าเค้าจะมามั้ยน้อ พอเค้ามาก็เป็นอย่างนี้ เฮ้ออออ
-
จะเล่าแบบเก็บตกละกันในช่วงแรก เพราะไม่มีภาพแรกๆ กับเค้า
พอคันแรก ดอ.1 น้ำมันหมด ดอ.สอง กับ ดอ สาม ออกมา ดอสาม(น้องสะตอ) ไม่สามารถยูเทรินไปทางที่ตกลงกันไว้ได้ พี่หาญมือขับดอ สอง เลยปาดหน้าน้องสะตอ พาไปทางลัดเลาะ ระหว่างนั้นเราก็วอกันไปวอกันมา ด้วยวิทยุสื่อสารที่พี่ยศในเร็ดตระเตรียมมา ด้วยเกรงว่าน้องสะตอจะหลงทาง แล้วต้องไปตามหากันอีก
ในที่สุดเราก็ขึ้นทางด่วนกันมาได้ ในขณะที่ดอ หนึ่งหายไป วอ ก็ติดต่อไม่ได้ จึงได้มีการใช้มือถือ จึงทราบว่าเดี้ยง แต่ดอสองกะสามนี่สิ แม่เจ้าโว้ย รถนั้นติดแบบว่าไม่ขยับเร้ยยย เป็นอะไรกันเนี่ยะ บากบั่นกันมาลงจากทางด่วน น้องนิดส์ก็หิวอีก พีหาญจึงจำต้องหาร้านหรู ๆ หาไรกระแทกปากน้องนิดส์ให้หายหิวสักกะหน่อย พอได้ที่ ก็นัดคัน ดอ สาม พวกเรากินอื่ม ดอสามก็ไม่ถึงสักพัก ได้ข่าวว่าเลยไปอีก โอ้ววว ไปรวมกับดอ หนึ่งด้านหน้าแล้ว อะไรกันเนี่ยะ พีหาญจำต้องบึ่งไปรวมเพื่อความเป็นระเบียบเรียบร้อยของขบวน
-
ต่อ มาเป็นภาพที่ยิงไว้โดยพี่หาญ จีเอ็มโอ
บรรยาย โดย ปร้าปัน สาวงามเมืองฉะ
ที่มาของพี่หาญจีเอ็มโอ (กลัวคนมาอ่านไม่เข้าใจ) คือพวกพืชจีเอ็มโอ คือ จะมีการตัดต่อพันธุกรรม เก็บสิ่งดีๆไว้ ได้แก่ ผลใหญ่เมล็ดใหญ่ แต่ต้นกล้า หรือพี่หาญนั้น แค่นิ้วมือ นิ้วเท่า ก็เรียกว่า เป็นการตัดต่อพันธุกรรมที่สุดยอด มันใหญ่มากๆ
มาดูภาพวิว โดยพี่หาญเมืองกำ จีเอ็มโอกัน เป็นชายหาดที่เราไปพัก เอเรียกว่าหาดอะไร เราก็ยัง งง ๆ
-
พอมาถึง ด้วยความสะบักสะบอม เพราะไม่ได้นอนกันมาตลอดคืน นัดกันแต่เช้า สี่ทุ่มยังไม่พ้นกรุงเทพเร้ยย แล้วพวกเราก็ถึงขนอมเช้าอีกวัน แวะทานขนมจีนเป็นอาหารเช้าก่อนถึงบ้านจุ๊บจิ้บ ขอบอก ขอบอกว่า หรอยยย แรงงงงง
ถึงบ้านโกจิ๊บ (ป๋าธรรม) ได้ทักทายแม่โกจิ๊บ แป๊บเดียว แม่โกจิ๊บไม่ว่าง เพราะต้องไปปาร์ตี้ อิอิ รักลูกนานๆ ลูกกลับบ้านที ต้องไปปาร์ตี้สักหน่อย ส่วนโกจิ๊บนั้น ก็ ก็ ก็ ต้องไปนอนกับพวกเรา เพราะว่าหารเท่ากัน ทร่อๆๆๆ ไม่งกเร้ยยยยย
พอมาถึงที่พักก็สลบเหมือด
น้องเดฟสุดสวย ต้องไปส่งน้องสาวที่บ้านก่อน มีพี่นกติดตามไปศึกษาศิลปวัฒนธรรมของเมืองนคร กลับมาพร้อมด้วยกล้องมือสอง ด้วยสีหน้าเปื้อนยิ้มแบบมีเงื่อนงำ ของกล้องมือสองที่มาพร้อมกล่อง จ๊ากกก
ถาพชุดต่อไปนี้เป็นภาพที่สงสัยว่าพี่หาญดูอะไร
-
โอ้ว นั่นอะไรจ้ะ นั่นอะไร
นี่พี่หาญดู ดู ดู เค้า จับ ... กัลลล
-
ภาพเหล่านี้จะเป็นภาพที่อธิบายได้ว่า ทำไมเดฟจึงมีฉายาใหม่ว่า แจ๋นแล๋น แห่งกระแดะแจะ จากภาพคงไม่ต้องอธิบายว่าทำไมนะคะ แล้วพอผ่านปากน้ำกระแดะแจะก่อนถึงขนอม ซึ่งมีโรงเรียนสอนลิงอยู่ แทบจะไม่ต้องลงมติเลย เพราะเห็นพ้องต้องกันว่า เราควรส่งเดฟไปมีการศึกษาที่นั่นกันเถอะ
-
หลายท่านอาจจะยังไม่รู้จักผู้บรรยายจอมจิกกัด ...ขอแนะนำ
ป้าปัน ตะบันน้ำแตก ...
-
แล้วอนาคต ของเด็กผู้หญิงคนนี้ น้องนุ่ม เดฟจีเอ็มโอ เหมือนกัน
อนาคตของเด็กผู้หญิงคนนี้ ดูเหมือนจะเกิดผิดท้อง เพราะว่า เด็กคนนี้ติดเดฟมากๆ
การพูดการจา ท่าทางกิริยา ช่างๆ เหมือนกับเดฟกระแดะแจะ เราอาจจะเรียกได้ว่าเดฟ จูเนียร์ทีเดียว
พ่อกับแม่เค้า ได้แก่ จุ้บจิ้บ กับ คุณหนิง คิดว่าจะแก้ปัญหานี้ยังไง ทางคุณหนิงถึงขั้นเปรยว่า การแยกลูกออกมาจากเดฟ กับปล่อยไว้ อันไหนจะทำร้ายลูกมากกว่ากัน
ทร่อๆๆๆๆ ???
-
:o....ขาดตอนครับเร่งมือกันหน่อยดิ...โห..วัยรุ่นเซ็ง..
-
ทุกเช้าน้องนุ่มจะมารอเดฟตื่น เพื่อที่จะกระแดะแจะกัน
-
พอตื่นนอนก็มีการไปเดินตลาดก็เพื่ออะไรหล่ะ ก็ทานกันตามมีตามเกิดอะดิ สดๆ จากตลาดเร้ยยยย พร้อมกับแม่ครัวจอมตะกละ จ่ายแบบว่าเกือบเหมาตลาด จนเงินหมดทุกกระเป๋าที่ไปทำเวิคช็อปกันในวันแรก
-
แล้วก็มาปรุงอาหารกัน
เราก็ได้พบพ่อครัวคนใหม่ ที่งานต่อไปจะขาดเค้ามิได้ เป็น พงศ์ ข้าวเช็ดน้ำ
ประมวลภาพ ของเค้า เรียกกันว่า ผู้คร่ำหวอดในวงการข้าวเช็ดน้ำทีเดียว อันนี้เป็นเรื่องยิ่งใหญ่มากๆ ที่พ่อเลี้ยงจากเมืองเหนือมาหุงข้าวให้เรากิน ซึ้งน้ำตาแทบไหล (มาดคาร่าแทบหลุด จ๊ากกก)
-
พี่พงศ์น๊าน ไม่ได้ถนัดแต่หุงข้าว หรือคร่ำหวอดในวงการหม้อแต่เพียงอย่างเดียว
เค้ายังทำกับข้าวได้ด้วยนะ ผัดสะตอก็ฝีมือปี้เค้านะ ดูภาพ เจงๆ ไม่ได้โม้
-
ประมวลภาพเหล่าแม่ครัวจอมตะกละ
-
ก็แบบว่า กินกันจนพุงกาง นอนแบหลา โดยเฉพาะจุ๊บจิ๊บ เรียกว่า นอนกันแบบรองท้งรองเท้าคู่กับหัวหารู้ไม่
เฮ้อออ
-
กินจนครี่แต่ก อุ๊บสสสสสส อะไรก็ กรูๆๆๆๆ
-
พอวันที่สองโปรแกรม ก็จะไปดูเรียกว่า unseen ปลาโลมาสีชมพูที่แหลมประทับ (ชาวขนอมเรียก แหลมทาบ) โดยพี่ยศได้ติดต่อหาญาติที่ไม่เคยเจอกันมาหลายสิบปี ควบคุมกิจการของตระกูลที่นั่น นัดไว้สิบโมงแล้วก็แห้ว เพราะเราต้องรอพี่หมูน้อย ที่บอกว่า จะหอบหิ้วข้าวหมกไก่มาให้ ทำให้พวกเราสามารถรอได้ เปลี่ยนหรือเลื่อนโปรแกรมกันไปก่อน ไม่ได้เห็นแก่กินนะคะ แหมๆๆๆๆๆ
ว่าแต่วันก่อน มากับคนนี้ป่าวหว่า อุ๊บสสสส (ค่าปิดปาก ต้องเป็นข้าวหมกไก่ พร้อมไวน์อีกรอบ จ๊ากกก ไม่งั้น เรื่องนี้อาจจะมีขยายยยย โอ๊ะๆๆๆ ล้อเล่นนะคะ)
-
แล้วผู้ร่วมทริปบางส่วนก็ไปเที่ยวเล่นกันในเมือง หาซื้อของที่ระลึกกัน ก่อนที่จะกลับมาร่วมสร้างประวัติศาสตร์กับโกจิ๊บกัน
-
โรส กางแขนรอ จิ๊บ ดอร์วสั้น เอ๊ย จิ๊บ ดอฟลิน อิอิ ที่หัวเรือ มาชมภาพชุดกันดีกว่า ว่าเค้าจะกางปีกเลิฟซีนกันเหมือนเรื่องไททานิคได้หรือเปล่า
เฮ้ออ กระแดะแจะ
-
ที่เคยบอกว่า ทริปที่ไปแหลมประทับเป็นครั้งแรกของโกจิ๊บ /จิ๊บ ดอร์วสั้น เอ๊ย จิ๊บ ดอล์ฟลิน เค้าอยู่ที่นี่มาครึ่งชีวิตของเค้าแต่เค้าไม่เคยไปที่นี่ มันเป็นอะไรที่ยิ่งใหญ่มากๆ ติดตามชมกันให้ได้ละกัน
เริ่มต้น ต้องมีการใช้แบล็คโฮ ขุดนำทางให้ ดอ หนึ่ง เข้าไป แล้วก็ต้องลุ้นว่า น้องสะตอ ดอสาม จะสามารถผ่านเข้าไปได้หรือเปล่าหนอ
-
พอมาถึงแหลมประทับ จะเป็นที่ทำการ อบต เห็นว่าช่วงเช้ามีเลี้ยงขนมจีนฟรีด้วยนะ โห เสียดาย เสียดาย แต่มิเป็นไร เราก็ได้ข้าวหมกไก่ฟรี จ๊ากกกกกก
พี่ยศได้ทักทายญาติที่ดูแลธุรกิจของวงตระกูลที่ไม่ได้เจอกันมาหลายขวบปี เสร็จแล้วพวกเราก็เริ่มเลือกหมวก และลงชื่อไว้ก่อนลงเรือไปล่าปลาโลมาสีชมพูกัน (อิอิ) โกจิ๊บ ว่าเค้าไม่เคยมาเลย เอาหล่ะ ในรอบสี่สิบปี เค้าจะได้เห็นปลาโลมาสีชมพู ดังหวังหรือไม่ นักข่าว กล้อง พร้อมที่จะทำข่าวนี้ แล้ว
-
ในการเดินทาง ในทีมเราได้คนขับเรือแสนจะยั่วยวนดูได้จากรูป (แหม พี่อ่ะ รู้มั้ยมันเซ็กซี่) เค้าเล่าว่า เราจะเห็นปลาโลมาก็ช่วงเช้า เห็นว่าเช้านี้เห็นยี่สิบตัวได้ (อิอิ มีปลาโลมาสีชมพูอยู่สามตัว กระโดดจึ๊กๆๆๆ) พอบ่ายๆ ไม่เห็นอะไร (งั้นสิ นั่งเรือฟรี แล้วพวกเราจะมาดูอะไรกันหว่า)
ในระหว่างเดินทางพี่หาญ ก็ได้เก็บภาพวิว มาให้ชมกัน
-
อ้าวไปแหลมโลมากันแล้วรึ เอ้าแจมมม...
ท่านกัปปีตัน จิ๊บ ดอว์ซั่น กำลังถามทีมงานปล่อยโลมา เฮ้ยหายไปใหนวะ
ทีมงานแจ้งมาว่า วันนี้โชว์รอบเดียว ไม่ทำโอ
มึนไป...
เอ้า งั้นไปดู จุดที่โลมาเหยียบน้ำทะเลเค็มกันดีกว่า
-
แล้วเราก็มาถึง แหล่งน้ำจืดของ อ.ขนอม
-
เค้าจอดเรือทำไมหว่า อ๋อๆๆ เห็นว่ามาดูบ่อน้ำ ในรอยเท้า (เอ๊ะ ใช้ศัพท์ไรหว่า) ของหลวงปู่ทวด เป็นบ่อน้ำจืดท่ามกลางน้ำทะเลแสนเค็ม พวกเราต้องลงเรือไปล่องไปในน้ำ
สงสัยว่า คนอื่นๆ น้ำจะเปียกแค่เข่าหรือชายกางเกง แต่ว่า กิ๊ก แม่ครัวจอมตะกละ เปียกไปถึงขอบ กกน. อิอิ แหมๆๆๆๆๆๆ ลืมถาม โกจิ๊บ ว่าเปียกถึงไหนกันหนอ
-
บ่อน้ำจืดกลางทะเล...
-
แล้วก็มาไหว้วอนขอพรสิ่งศักดิ์สิทธิ์ หลวงปู่ทวด
เจ้าประคู้นนนนน โน่น นี่ นั่น แล้วแต่ใครจะขอได้ ขอเอา
ชมภาพการขอของแต่ละท่าน
เสร็จแล้วก็มาสนทนาธรรมเชิงธรรมชาติกัน เฮ้อออ เข้ากันมั้ยเนี่ยะ
-
สุดท้ายเราก็ไม่ได้เห็นปลาโลมาสีชมพูกันจริงๆ เห็นเพียงสิ่งนี้
ไว้รอทริปหน้าค่อยมาดูใหม่ เราต้องเห็นสิ สงสารก็แต่ จิ๊บ ดอร์วสั้น สี่สิบปีของเค้า กับการเดินทางครั้งนี้ ไร้การเห็นปลาโลมาสีชมพู เห็นเพียงแต่บ่อน้ำจืดท่ามกลางทะเลอันแสนเปล่าเปลี่ยว กับ พระพุทธรูปไว้กราบกรานขอพรว่า ในอีกสี่สิบปีของจิ๊บที่เหลืออยู่ ขอจิ๊บได้เห็นปลาโลมา (ดอฟลิ้น สีชมพู) สักครั้งเถอะ เจ้าประคู้นนน
-
เอ้ยๆๆๆๆ......โกเจี๊ยบบอกว่าโลมามันเข้ามาในคลองเลย .....อีกรอบมั๊ย.....อิอิ
-
นั่งเรือจนหน้าดำหน้าแดง มวลหมู่โลมาสีชมพู เกยตื้นอยู่หน้าที่พักนี่เอง...
อยากเอานังพันธุรัตน์ส่วนตัวไปถ่วงน้ำ
-
มาต่อกันดีกว่า...
Terminator GMO
-
สารพัดอิริยาบท
-
มื้อเที่ยง ที่นครฯ
-
ทัวร์วัด พระธาตุฯ
อยู่ไม่ถึงสิบ โดนแสงแดดแห่งธรรมแผดเผา
ให้ร้อนเร่า ไม่สามารถเอื้อมถึงนิพพานได้
อุณหภูมิวัดได้กว่า 42 องศา
โกยอ้าวออกมานั่งหอบแดดกันทั้งแก๊งค์
โสน้ำหน้า ...
-
ตบท้ายด้วย ช๊อปปิ้งเครื่องเงิน...ตามประสารสนิยมสูง รายได้ต่ำ ดูอย่างเดียวก็อิ่มอกอิ่มใจแระ
ปล. ที่ครอบฟันเงิน น่ารักมั่กๆ
-
คืนนี้มีเซอร์ไพร์ เบิร์ดเดย์
-
ขากลับ แวะพักระหว่างทาง บ้านป๋ายศ
จอดปุ๊บ ยังกะแร้งลง ฮือเข้าหาอาหาร...
กินฟรีไม่เท่าไหร่ เอาสะตอเค้ากลับไปด้วยอีกต่างหาก
-
เตรียมตัวเดินทางกลับ
-
และอื่นๆ...เริ่มหมดมุข
-
ลงทะเล
-
ทะเล หาดทราย และแสงแดด
-
มาแทรกเล็กน้อย อาจจะผิดจังหวะ แต่มิสน ก็จะลงรูปอ่ะ
วันที่สิบสอง ดั้นมีปรากฏการณ์ใส่เสื้อเหมือนซะง๊าน แหล้ว ๆๆๆๆๆ
เป่ากระม่อม ไม่ให้มีอาถรรพ์เสื้อเหมือนถอนพิษไปแว้ว สาธุสาธุ
มาดูกันว่าแหล่มแค่หนาย เค้าทำอะไรกันหน่ะ
วันนี้เรา งงๆ ตกลงว่าจะไปไหนกันฟะ แต่งตัวกันซะดอกเชียะ เริ่มแรกว่า จะไปส่งเดฟ แจ๋นแล๋น กระแดะแจะ เพราะว่าอยากอยูกับแม่ เอ้าไปๆมาๆ ไม่ไปอีกแระ เหตุผลหารเท่ากัน เลยไปเดินเล่นกัน
-
ในระหว่างที่เราไปเดินเล่นในตัวเมือง ทานอาหารแบบแกนๆ ตามที่พี่นกลงรูป เราทิ้งโกจิ๊บไว้อยู่กับครอบครัว ให้มันรู้ซะบ้างเราดูแลตัวเองได้ ทานไง แต่หารเท่ากันวุ้ย
พี่นกดูวิว แต่กล้องพี่หารเริ่มหมด เรามาดูหม้อกัน
หม้อเฉยๆ ยังสวยเลย แล้วอย่างอื่นหล่ะ อุ๊บสสสส
-
ในที่สุดเราต้องยกเลิกโปรแกรม เลาะป่าชายเลนเป็นครั้งแรกในชีวิต เป็นอะไรที่ยิ่งใหญ่ของโกเจี๊ยบ พี่ชายโกจิ๊บ อยู่มาเกินครึ่งชีวิตไม่เคยเที่ยวป่าชายเลน พี่นกติงว่าดูท่าจากดูปลาโลมาแล้ว ถ้าพวกเราไปเรือหางยาวไปป่าชายเลนมีตายแน่ๆ จำต้องยกเลิกโปรแกรมนี้ไว้ เพื่อรักษาชีวิต
กล้องพี่หาญ GMOs หมดและ เหลือช็อตสุดท้ายของหวะเหวง
ที่เหลือยกให้พี่นก กล่าวคำอำลา ถ้าไม่คันปาก จะไม่มาแทรก
ถ้านึกไม่ออกจะไม่มาแทรก
-
อ้อๆๆๆ มีเรื่องราวน่ารักในทริป แต่ว่าได้ภาพไม่ประทับใจสักเท่าไหร่ กล้องพี่นกอาจจะมี เจ้าหมาตัวนี้ เราเรียกมันตามอารมณ์ ขาวเขอว ว่ากันไป มันเป็นหมาน่ารักมากๆ เวลามันจะขออาหารมันจะนำใบไม้มาแรก วันแรกๆ เราแลกกับมันด้วย อาหารทะเลมันก็ยอม วันหลังๆ มันไม่ยอมท่าทางจะเบื่อ น่ารักเน่อะ ดูสิ หน้าตามันเป็นเยี่ยงนี้ จ๊ากกกกกก หมาแสนรู้
-
ลืมอีกแระ ลืมตลอดนึกแทรกได้ตลอดเลย
นำรูปพระอาทิตย์มาฝาก ภาพโดยพี่ยศในเร็ด พี่หาญตื่นไม่ทันพระอาทิตย์หน่ะ
พระอาทิตย์ไม่รอพี่หาญเลย จึงเป็นหน้าที่ของพี่ยศเก็บภาพเพราะว่าพี่ยศตื่นมารอพระอาทิตย์ทุกเช้า นั่งฟังเพลงสายัณ สัญญาทุกวัน จน จน น้องนิดส์เอ่ยปาก
ว่า เปลี่ยนบ้างไม่ได้หรือ พี่ยศก็หาสนใจไม่ นั่งลอยหน้าลอยตาฟัง แบบว่าอย่างมีความสุข มันยิ่งใหญ่มากจริงๆนะ สำหรับใครที่จะนั่งฟังเพลงสายัณทุกวัน แม้มีคนเปรยก็ยังทนฟังได้ อิอิ มาชมกันว่า พระอาทิตย์ท่ามกลางเพลงสายัณ มันจะเป็นอย่างไร
-
ตัวนี้ไง ฉลาดเกิ้น ป๋าธรรมกลับเต๊นท์ถึงกับสั่งให้ไอ้ถุงเท้าไปคาบมามั่ง เดี๋ยวมันก็ไปคาบอะไหล่รถมาแลกหร๊อก
-
ยังมีรูปที่กล้องป๋าพี่อีกนะ.........ด่วนๆเลยป๋า
-
เดี๋ยวเที่ยงๆ จะเอามาลง ไหงไปซะ 6 หน้าแล้ว เรือของพวกเราเห็นโลมาเป็นๆ ว่ายมาเล่นข้างเรือ เดี๋ยวเอารูปที่ถ่ายได้มาลงให้ดู
-
ผมขอย้อนกลับรับอรุณโดย ดอ.3 รั้งท้ายขบวน เนื่องจากศิษย์เก่ากระแดะแจะวิทยา อยากจะลงไปถ่ายรูปทะเลหมอกยามเช้าที่สุราษฎร์
-
ถึงตัวเมืองขนอม เห็นบรรกาศเมืองเก่า ก็อดที่จะเก็บรูปมาฝากให้ดูกัน
-
ข้ามไปในวันที่ฝูง rad ไปท่าเรือเพื่อชมฝูงโลมากัน สำหรับงานนี้ต้องขอบคุณป๋ายศ ที่เป็นผู้จัดหาเรือ ให้เราไปกันอย่างสบายกระเป๋า อิอิ
-
นั่งเรือรับลมเย็นกัน ดูโน้นงัย เห็นเงาตะคุ่มๆ ใช่ฝูงปลามั้ยนี่
-
เป็นจริงดังคาด ฝูงปลา ดำผุดดำว่าย เข้ามาใกล้เรืออย่าไม่กลัวฝูง rad อย่างเรา ออกโชว์ตัวเป็นๆ ทั้งโลมาเผือก โลมาชมพู เอามาโชว์กันเท่าที่ถ่ายได้จ้า
-
เรือมุ่งหน้าไปดูบ่อน้ำจืดกลางทะเล บัดดล จิ๊บดอสั้น ณ ขนอม ยืนกลางแขนรับลมพร้อมด้วยพี่จ๋ากล้องมือสอง ชมฝูงโลมากระโดดไล่กินปลาอยู่เบื้องหน้าลำเรือ
-
เรือถึงเกาะโดย ดอสั้นยังยืนเป็นแม่ย่านางอยู่ที่หัวเรือ จากนั้น rad ตัวแม่ขี้หลัง rad ตัวพ่อเดินย่ำน้ำ ไปดื่มกินน้ำจืดกลางทะเล จากตำนานหลวงปู่ทวดที่เล่าต่อกันมา
-
ขอไปกินข้าวก่อน เดี๋ยวมาใหม่
-
ผมขอย้อนกลับรับอรุณโดย ดอ.3 รั้งท้ายขบวน เนื่องจากศิษย์เก่ากระแดะแจะวิทยา อยากจะลงไปถ่ายรูปทะเลหมอกยามเช้าที่สุราษฎร์
ป๋าครับ นี่มันเมืองไทยหรือครับ........มันไม่จิง มันไม่ใช่อ่า.....ม่ายก๊อด.......สงสัยต้องขายกล้องมือ1ทิ้งแล้วมั๊งเรา
-
เมื่อขึ้นจากเรือ สมาชิก rad ก็มามุงดูแดงสะตอคลุกฝุ่น เนื่องจากคนล้างไปยุโรป เจ้าของคือศิษย์เก่าแห่งกระแดะแจะวิทยา ผู้ซึ่งขับคันนี้ที่ขนอมไปสั่งอาหารให้พวก rad ได้กินกันเมื้อแรก ระยะทางไม่เกิน 30 เมตร
-
วันถัดมา นั่งๆ นอนๆ กันอยู่ริมทะเล ณ ขนอม กินอาหารทะเลทุกเมื้อ กุ้ง หอย ปู ปลา กินกันเหลือๆ เห็นๆ
กลุ่ม Rad ขอเข้าเมืองนคร ไปหาอาหารพื้นบ้านของเมืองคร กินกัน นำโดย Rad เดฟ ศิษย์ผู้พี่แห่งกระแดะแจวิทยา ผู้ซึ่งชำนาญพื้นที่อย่างมาก เราไปกินกันอย่างไฮโซทั้งอาหารและบรรยากาศ
-
เมื่ออิ่มกันได้ที่ ก็มานั่งถ่ายรูป ทำหล่อ ทำสวย เท่าที่จะได้
-
ปลาโลมา มานมาตอนใหนหว่า??
-
คำแนะนำ ไปทะเล ไม่ควรใช้กล้องมือสอง มันจะถ่ายรูปปลาไม่ได้ 55
-
มาต่อกันในตัวเมือง ที่วัดมหาธาตุ ซึ่งเป็นที่รู้จักกันดี ทั้งชาวไทยชาวต่างชาติ จากองค์จตุคามรามเทพ
-
เท่านี้พอก่อนนะ รูปและเรื่องมันเริ่มจะซ้ำๆ กันแล้ว งง
-
คำแนะนำ ไปทะเล ไม่ควรใช้กล้องมือสอง มันจะถ่ายรูปปลาไม่ได้ 55
อือ เพิ่งจะรู้นะเนี่ย มันเป็นเช่นนี้นี่เอง
-
เติมเต็ม...
คนขนอมหน้าตาแปลกๆ
-
ที่แท้ ท่านประธานาธิบดี อเมริกา ก็เคยแอบมาขนอม ...
-
พี่ฟ้าใสของเราก็แอบมามีธุรกิจที่ภาคใต้เหมือนกัน...
-
คุณพี่ท่านนี้เป็นมอญปลอมตัวมา จะไปโยนสะบ้า ต่อที่พระประแดงเปนแน่แท้ รึว่าโยนสะตอว์หว่า
-
สปัน ตะบันน้ำแตก กับลีลาทำกับข้าว
-
หมดมุขแระ...
-
รูปนี้จะตั้งชื่อรูปว่ากระไรดี........?
-
รูปนี้ป้าปันกำลังเบื่อ เพราะลืมเอาตะบันหมากมา
-
เจอโลมาอีก2ตัว
-
เมื่อท้องฟ้าสีทองผ่องอำไพ เราจะมาขนอมใหม่ใน1ปี......อิอิ
-
รอบหน้าจะเอาคันนี้ไปขนอมนะ
-
ถ้าเอาคันนี้ไป ขอนอนเบาะหลังจนถึงที่หมายเลยนะป๋า
-
ในทริปมีเวิคช็อบ แบบว่าเสน่ห์ปลายจวักกกกก
ตักอาหารได้อร่อยที่สุดในโลก จ๊ากกกกกก
-
เวิคช็อป ตามว่าปลาฉลามเด็ก ด้วยเงินห้าสิบบาท ได้มาสองตัว
โดยนักล่าชื่อ จิ๊บ ดอว์สั้น
-
เวิคช็อป ตามหาบ่อน้ำศักดิ์สิทธิ์กลางทะเล
หน้าตาเป็นอย่างนี้นะคะ ดูดีดี เป็นรูปหัวใจด้วยนะ ต้นกล้าบอกมีเลขเด็ดๆ
-
ยกให้เป็นเทพี ประจำทริป เป็นพรีเซ็นเตอร์ไวน์ ที่เราได้มาจากการปิดปากพวกเราจากคุณหมูน้อย ตามเคย เดฟแจ๋นแล๋น กระแดะแจะอีกตามเคย ถ่ายรูปเป็นที่ระลึก หลังจากนั้นปากดำ ลิ้นดำ เฮ้ออออ
เดฟ จะเป็นคนที่โดดเด่นทุกอย่าง นอนสายโดดเด่น
เป็นที่กล่าวขวัญถึงทั้งต่อหน้าและลับหลัง
ต่อหน้าโดนเผา ลับหลังโดนอ้างอิง (อิอิ)
นอนแต่หัวค่ำ เพราะกลัวไม่คุ้ม ตื่นสายปล่อยให้ กระแดะแจะ รุ่นเล็กคอย อย่างเหนื่อยหน่าย แต่ทุกคนจะงงว่า พอเราเตรียมอาหารเสร็จ หรือ ออกไปซื้ออาหารเช้ากลับมา เดฟจะตื่นมาพอดีทุกครั้ง
พร้อมกับกล่าวเหมือนกันทุกวันว่า 'เดฟไม่เข้าใจว่าทำไม เดฟต้องบังเอิญตื่นมาทันตอนอาหารทุกครั้ง เดฟงงจริงๆนะคะ'
เอ่อ เดฟจ้ะ พวกพี่ ยิ่ง งง กว่าอีกอ่ะ
-
อันนี้กระแดะแจะรุ่นเด็ก ที่ทุกคนแสนเป็นห่วง
-
ผู้ชายคนนี้พวกเรา งง อย่างแรงมากๆ ท่าทีเรียบร้อยสุดๆ
ก่อนขึ้นรถ โดนแย่งเสื้อโดยพี่พงศ์อ้างว่ามาจากเมกาเสียสละมาในครั้งนี้ ไม่ได้กลัวเสียงแช่งนะ อยากมา (ทร่อ)
ขึ้นรถมา เฮ้อ ไม่อยากจะบอก กรนสนั่นลั่นรถ เสียงแข่งกับเครื่องเสียงร้อยแอมป์ของน้องแดง ที่ขับขานเพลงเพื่อชีวิต เอาใจพี่หาญ
ตื่นแต่เช้า(ทำไม) มาเปิดเพลงสายัณทุ๊กวันเชียะ
ตัวเล็กๆ กะว่ากินน้อย โอ้แม่เจ้า ลงทะเล อ้างว่าเหนื่อย (แต่ไม่ได้ลงทกวัน) กินเก่งมากๆ ทำอาหารช้าทำไม่ทันใจ ทำเองก็ได้ฟะ ทำไป น้ำลายไหลไป ก๊ากกก (นู๋ล้อเล่งนะเพ่)
= = โปรดพิจารณาภาพด้านหลังพี่ยศ เป็นภาพของจิ๊บ ดอว์สั้น ทำไม น่ากลัวมากๆ วิญญาณเค้าออกจากร่างแล้วหรือ เป็นภาพที่หายาก สุดยอดจริงๆ ถ่ายเก็บภาพได้ละเอียดขั้นวิญญานเลยนะเนี่ยะ
-
:o......อุแม่เจ้านิดเปลี่ยนไป555(แซวนะจ๊ะน้อง)
-
ป๋าพีครับ รถที่เต็นท์มีหลายคันเลย รบกวนป๋าใช้วิชาปลาโลมาทำให้รถผมสวยเริ่ดให้หน่อยดิป๋า.....อุอุ
-
;D อุอุอุ
-
(http://image.ohozaa.com/is/7654anigif.gif) (http://image.ohozaa.com/show.php?id=8b7d6424a19a87c2c12eba5db541b8c8)
-
(http://image.ohozaa.com/i0/df35cf869cb848ce3c5b3f40db73e9e2.jpg) (http://image.ohozaa.com/show.php?id=93946792db6e6dda0887d21f90f563cd)
-
(http://image.ohozaa.com/is/7654anigif.gif) (http://image.ohozaa.com/show.php?id=8b7d6424a19a87c2c12eba5db541b8c8)
อุ๊ย ว๊าย!!! ปี๊ยศ กะ เฮียนก...โดนเด็กคนนั้น จุดจุดจุด ตูด
ยัยนิดส์ เล่นมายากลหมวก ได้เนียนมากกกก
555 ส่วนเจ๊กิ๊ก แม่บ้านสมองไวของเราก็ แบ๊วซ๊า
ป้า+ต้นกล้า จะมันส์ไปไหนย่ะนั้น
-
ดูแล้วมึนหัววุ้ย
-
วิชาปลาโลมาของป๋าพีใช้เวลาแก้...
...แก้ผ้าเอาหน้ารอด...5555
เพราะคนกำกับคิวโลมา ผิดคิวถึงต้องใช้วิชานี้ เจ๋งจริงๆ
-
นี่ก็แอบไปทำ 'รมณ์ ติสแตกตอนเช้าเหมือนกัน 555
-
นี่ก็แอบไปทำ 'รมณ์ ติสแตกตอนเช้าเหมือนกัน 555
อ๋อ ไปทำอย่างนี้นี่เอง รู้ป่าวมีคนชะเง้อคอมองซะ ด้วยสายตาเป็นห่วง
คาดว่าคอจะยาวขึ้นอีก 5 เซน ตอนนี้ความสูงอาจจะขยายจากเดิม 165 เป็น 170 แว้ว อิอิ (หม่ามี้แซวเล่งๆ)
-
ขอเวลาฝึกฝนซักหน่อย กระแดะแจะเข้าขั้นเทพมะหร่าย อิช้านจะขอตามไปเที่ยวด้วยนะฮ้า ;D กลัวเข้ากลุ่มไม่เนียนอ่ะ
-
ขอเวลาฝึกฝนซักหน่อย กระแดะแจะเข้าขั้นเทพมะหร่าย อิช้านจะขอตามไปเที่ยวด้วยนะฮ้า ;D กลัวเข้ากลุ่มไม่เนียนอ่ะ
เอ่อ พี่กำชัยคะ คงไม่ต้องฝงต้องฝึกแล้วละคะ สปันว่าเนียนแล้วละค่ะพี่ งวดหน้าล้อหมุนด้วยกันได้เร้ยยยยย
-
ประกาศ มีคนลืมของไว้ในรถ มีรายละเอียดดังนี้
1. หนังสือนิยาย (คาดว่าน้องก้อย เอ๊ะ หรือ ของพี่ยศ)
2. แว่นกันแดด (คาดว่าพี่พงศ์ หรือ ไม่ก็น้องนิดส์)
3. มด ขึ้นรถซะหวานเชียะ
ติดต่อรับของคืนด้วย
เรื่องเศร้าๆ งานนี้วิ่งซะน้องแดงฝาครอบล้อหายเร้ยยย เซงงงงง ๆๆๆ ต้องซื้อใหม่อีกแระ โลมานะ โลมา เฮ้ออออออ
-
ปร้าจ๋า.....แล้วฝาหม้อของเค้าหล่ะจ๊ะ ก๊ากกกกกกกกก
-
มาเอาปลาขี้โหร่คืนไปด้วย ใครมาลืมไว้
-
ปร้าจ๋า.....แล้วฝาหม้อของเค้าหล่ะจ๊ะ ก๊ากกกกกกกกก
เออ วันก่อนลืมคืน รับไปด่วน เต็มรถไปหมด
-
มาเอาปลาขี้โหร่คืนไปด้วย ใครมาลืมไว้
ก็ของจิ๊บ ดอสั้น นั่นแหละ
ทร่อ ปลาไรไม่รู้ กำจัดแต่วันแรก เหลือจนวันสุดท้าย
ทนเยี่ยงแร่ดเจงๆ เกลียดมัน
-
ป้าปัน จางุบงิบฝาหม้อ เจ๊กิ๊กหร๋ออออ จ๊ากกก เอาไปทำทาย
-
ป้าปัน จางุบงิบฝาหม้อ เจ๊กิ๊กหร๋ออออ จ๊ากกก เอาไปทำทาย
เอ่อ พี่กำ คะ
คือว่าพอดี มันมีภาษิตอยู่ท่อนนึงว่า หม้อทุกใบมันต้องมีฝา
สปันเลยจำมา ทีนี้สปันมีแต่ตัวหม้อ อยู่อันนึง หม้อนึง อิอิ เลยกะจะแฮพ ฝาของกิ๊กมาคู่สักกะหน่อย ทีนี้พอคนรู้แล้วเนี่ยะ เซ็งเลย ขโมยไม่ได้เลย เหลือแต่ตัวหม้อเร้ยยย
-
ประกาศ มีคนลืมของไว้ในรถ มีรายละเอียดดังนี้
2. แว่นกันแดด (คาดว่าพี่พงศ์ หรือ ไม่ก็น้องนิดส์)
3. มด ขึ้นรถซะหวานเชียะ
แว่นกันแดด น่าจะเป็นของพี่ยศนะ
ส่วน มด อันนี้น่าจะเดินมาจากโซนเบาะหน้าของทั้งฝั่งคนขับ กะ คนนั่งอ่ะจ้ะ 555
-
ยืนยันเรื่องมดนะนู๋นิดส์ ว่ามันมาจากข้างหน้ามันมาเป็นช่วงๆ
-
ถุงเท้าบอก ปลาขี้โร่งอร่อยมากฮับ......
-
ยืนยันเรื่องมดนะนู๋นิดส์ ว่ามันมาจากข้างหน้ามันมาเป็นช่วงๆ
แหมเข้ากันเป็นปี่ เป็นขลุ่ยเชียวศิษย์พี่ ศิษย์น้อง
แล้วมดมันจะมาจากข้างหน้าตอนไหนเนี่ยะ งง อย่างแรง มันจะมากินอาร๊าย
กินตรีนคนขับรึ โอ้วต้องมาเป็นกองทัพเลยนะ จะกินหมดหน่ะ
แต่คาดว่าจะมาจากข้างหลังแหละ กี่คู่ กี่คู่มานั่ง ก็วี๊ดหวีท น่าอิ ฉา สุดๆ
มดมันก็คงวิ่งมาด้านหน้าดูลาดเลา ไม่มีไรกิลล (นอกจากตรีน) มันก็กลับไปด้านหลังอีก แม่น บ่
-
ไปเจอVDOอันนี้ดูเข้ากันดีจัง ลองดูครับ
https://www.youtube.com/watch?v=evSVCSYK6vI
#Invalid YouTube Link#
-
โว้วๆๆๆ 10ปีแล้ว
-
เว็บแบบนี้ดีว่าเฟสก็ตรงนี้ล่ะนะ คิดถึงเมื่อไหร่ก็ขุดมาดูได้ ภาพมันมีเรื่องราว
-
แฮปปี้เบิร์ทเดย์ป๋ายศด้วยก๊าบบบบ